25 Şubat 2011 Cuma

   ah keşke umrunda olmuyor olabilse...gösterilen çabanın boşluğu niye uyandırmaz hala gerçeğe?her yokluğunda yıkılırsın ama yine de beklersin gelmeyeceğini bile bile...ne de olsa aklın hapistir gönlüne onun karanlığındadır sağır edercesine.en iyisi yeni pencereler açmak ufuklarda gökyüzünü içine almak.her açılan pencerede ışığı sarmak.önce korkarsın gözlerini kısarsın  ışık hücum ettikçe hücrelerine yanarsın sonra bakarsın ki ısıtmaya başlamış ve zaman geçtikçe kılavuz olmuş aydınlatmış yüreğini ve aklı ortaya çıkarmış.adeta bir kölenin özgürlüğü uğrunda verdiği mücadele gibi sonunda ölüm bile olsa özgürdür ışığına gerçeğine kavuşmuştur önemli olan o pencereyi açabilme cesaretinde gerisi aydınlık...

1 Şubat 2011 Salı

dünyanın bana sunduğu en güzel şeye hatta böylesine bir dünyaya yakışmayacak kadar güzel bi hediyeye sesleniyorum seni çok seviyorum iyi ki varsın sen olmasan ben ne yapardım? senin sıcaklığın olmadan nasıl da ısınırdım bu hayata? senin şefkat dolu bakışların olmasa nasıl sevmeyi öğrenirdim? senin sesin olmasa nasıl bulurdum dünyanın en güzel sesini? senin gülüşün olmasa nasıl da her tökezlediğimde toparlanıp ağlamayı kesmeyi başarabilirdim? senin ellerin olmasa nasıl da iyileşirdi yaralarım? sen benim ilk sevgilim ilk arkadaşım dostum ilk öğretmenim ilk yoldaşım ilk sırdaşım... senden uzak kalıyorum zaman zaman ama seni kalbimde gülüşümde gözyaşımda 19. yaş günü hediyem melek kolyemde taşıyorum. öyle olmasa nasıl başabilirim hala ayakta kalmayı? tanrının bana verdiği en güzel en değerli hediye sen olmasan ben olmazdım ki zaten. sen benim ilklerimsin ve tekimsin. anneciğim seni çok seviyorum nice yıllara nice anılar paylaşacağımız bütün dileklerimizin gerçek olacağı sağlıklı kalabalık mutlu huzurlu kahkalı nice yıllara sıcacık kalbinden öpüyorum seni...